Ieper

Lang weekend 26, 27 en 28 september naar Ieper.

Beste clubleden,
Zoals ik op de clubavond van januari heb verteld wil ik graag een langweekend naar Ieper, in de Westhoek van België. Ieper is een belangrijke plaats geweest in de ‘Grote Oorlog’ wat wij de 1ste wereldoorlog noemen.
Deze oorlog startte in 1914 en de wapenstilstand werd in 1918 gesloten.
Aangezien dat dit gebeuren precies honderd jaar is geleden, wordt hier in de media de komende tijd veel aandacht aan besteed. Gedurende deze oorlog was deze streek een hel op aarde.
Op 22 april 1915 begon de Tweede Slag bij Ieper met de eerste grote gasaanval ooit. Het chloorgas versmoorde duizenden geallieerde militairen, vooral Franse troepen met heel wat Noord-Afrikanen.
Het was de eerste keer in de geschiedenis dat een massavernietigingswapen werd ingezet. Ook later in de oorlog bleek de Ypres Salient een experimenteel slagveld te zijn: hier werd in juli 1915 voor de eerste keer een vlammenwerper ingezet.
In juli 1917 was het de beurt aan het verschrikkelijke mosterdgas, ook wel ‘Ieperiet’ genoemd. Van 31 juli tot 10 november 1917 woedde de Derde Slag bij Ieper, naar zijn eindfase wel eens als ‘Slag bij Passendale’ aangeduid. Het was een slachting zonder weerga. Over de zin van dit offensief wordt nog altijd gediscussieerd.
In de loopgraven en in het niemandsland rond de stad sneuvelden ongeveer een half miljoen mensen tussen 1914 en 1918. Onder hen niet alleen Duitsers, Fransen, Britten en Belgen maar ook Marokkanen, Algerijnen, Tunesiërs, Senegalezen, Canadezen, Australiërs, Nieuw-Zeelanders, Zuid-Afrikanen, Chinezen, Indiërs, Jamaicanen en nog vele andere nationaliteiten.
Tijdens de vier jaar durende oorlog werd de stad in het hart van de Ieperboog letterlijk met de grond gelijkgemaakt. De laatst overgebleven inwoners werden begin mei 1915 verplicht geëvacueerd. Vanaf dan woonde er niemand in de spookstad Ieper.
Begin 1919 keerden de eerste bewoners naar hun vernietigde stad terug en begon schoorvoetend de wederopbouw. De eerste jaren woonden de teruggekeerden en de nieuwe ‘Ieperlingen’ in houten noodwoningen. Vanaf 1921 kwam de wederopbouw pas echt op gang. Nog in de jaren 1920 werden ook de meer dan 150 militaire begraafplaatsen in en om de stad aangelegd en werden monumenten gebouwd waarvan de Mensensoort de belangrijkste was.
Die monumenten en begraafplaatsen, maar ook de al dan niet getrouw heropgebouwde huizen, herinneren ons tot op vandaag aan de zinloosheid van de oorlog en aan de meest tragische periode uit de geschiedenis van Ieper.
Naast Ieper was er ook nog het IJzerfront. Hier lagen beide kampen in de loopgraven, elk op hun eigen oever van het riviertje De IJzer. In dit gebied zijn tal van fiets, auto en motorroutes die de meeste bezienswaardigheden aandoen. HIER en HIER kun je nog meer informatie vinden.

Ik heb een van die routes een paar jaar terug met mijn jongste broer per fiets gedaan. Ondanks de wat macabere achtergrond vond ik het de moeite waard.
Door de verschillende particuliere musea (vaak in een achterkamer van een café), behouden loopgraven en gedenktekens krijg je een goed beeld van wat hier destijds heeft afgespeeld.

Vertrek: Op 26 september om 10.00 uur vanaf de Markt in Oirschot.
Kamperen en binnenslapen.
Aanmelden: Uiterlijk clubavond van mei.

Heb je interesse stuur dan een e-mailtje naar ondergetekende en geef aan of je wilt kamperen of binnenslapen. Gegroet, Pierre.

P.s. vaak zijn hotels al vroeg besproken, daarom is het van belang al vroeg te boeken.