Vakantieweek Normandië en Bretagne

Normandie en Bretagne (8 of 9 dagen).

Meerdaagse toertocht gepland van 23 september – 1 oktober 2006

Zwervende Kelten en monniken uit Engeland wisten het al in de zesde eeuw: dit was en is het land van de zee, met woeste en ruige klifkusten, met schiereilanden en eilandjes bezaaid, prachtige zandbaaien en een groen glooiende lappendeken als achterland. Zij gaven het de naam van Brittannië mee; Bretagne.

Wind en zee hebben er voor een unieke en kleurrijke kustlijn van meer dan 1000 km gezorgd. De invloed van de Warme Golfstroom zorgt er voor weelderige tuinen en het gebied kent talloze lieflijke dorpjes en haventjes.
Bretagne biedt echter nog meer, zoals de prehistorie met de menhirs en historische stadjes als Vannes, St Malo, Quimper en Rennes. De Morbihan bezit de prachtige en wilde kuststroken van het schiereiland Quiberon en het eiland Belle-Île met zijn vervaarlijke rotspunten.

Carnac en omgeving tellen talrijke plaatsen met menhirs en dolmens. Ze zouden 5000 jaren geleden geplaatst zijn maar niemand heeft enig idee wat de functie was van de menhirs. Men zoekt het ergens in de astronomie. Dolmens daarentegen zouden begraafplaatsen geweest zijn. Interessante sites vind je in Le Ménec, Kerlescan en Kermario. Een bezoek hier blijft voor altijd een herinnering.

De Côte Sauvage (zuidwest- en westkust) is de mooiste met als hoogtepunten het strand van Donnant en de rotspunten van Goulphar en Port-Coton. In het noorden zijn het de eigenaardige kliffen van Pointe des Poulains die de show stelen. De soms niet ongevaarlijke kliffen zorgen voor een uniek spektakel. Pointe du Percho is iets om zeker niet missen.

Finistère bezit de mooiste ommuurde kerkhoven. Typisch Bretons met de beroemde calvaries. Meestal betreed je het kerkhof via een triomfpoort en vind je binnen de muren een kapel, de kerk, een begraafplaats met eenvoudige zerken en een weelderige calvarie. Eind 16de eeuw is men begonnen met de bouw van deze monumenten als dank voor het verdwijnen van de pest.
Twee dorpjes die zo’n ommuurde kerkhoven bezitten zijn St-Thégonnec en Guimiliau, dicht bij elkaar gelegen.

Aan de kust van Normandië zie je uiteraard de vele landingsplaatsen rond D-day met allerlei herinneringen daaraan, maar ook, op de grens met Bretagne, de overbekende Mont Saint-Michel (N48.63613 W1.51079). Hier huisvest een Benedicteins klooster, ooit was het een eiland maar nu lijkt het meer op het vasteland gelegen. Een miljoenen project moet het tegen 2012 weer een eiland gaan maken zodat de toeristen blijven komen.

Op een hete dag aan zo’n verborgen strandje heb ik ooit een duik genomen, vreselijk koud water, en er rood als een kreeft weer uitgekomen, maar wel lekker opgefrist.

Er zijn wat vragen gesteld over de overnachtingen op deze reis. Afhankelijk van de deelnemers kunnen we besluiten tot tent of kamers (hotelletjes). In het laatste geval laten we de tent dan maar thuis, want 1 keer ‘nat’ betekent het gewoonlijk dat je deze de volgende nacht(en) toch weer wilt (moet) opzetten of uitvouwen om te ademen.
Overigens, de afstand tot aan Brest moet niet onderschat worden, het ligt verder weg dan b.v. Land’s End in de UK. We zullen al snel, uit en thuis, aan 2500 kms komen. Tenzij we besluiten eerder ‘om te keren’ indien de tijd ons daartoe noopt.
Zo niet, dan zit een ‘ommetje’ langs de Loire, met z’n kastelen en groen, er op de terugweg misschien ook nog in.

Hoewel de route (nog) niet bepaald is zal deze in grote lijnen naar de belgisch/franse grens aan de kust gaan. Vandaar de kuststreken volgend tot aan Brest en wat meer landinwaarts weer terug. Het begrip ‘kuststreek’ mag daarbij gerust wat ruim worden gezien.

Tony.

Informatie en foto’s deels overgenomen via het internet

Het werd uiteindelijk kamperen en slechts 2 deelnemers.